ALS vechten geen optie is

ALS de beademing is gestart Vertrouwen is een heel belangrijk sleutelwoord, vertrouwen in jezelf, in je kracht, in je eigen wijsheid, je gevoel, je keuzes, je leven, in alles wat je doet. We laten ons in deze wereld gemakkelijk afleiden door van alles om ons heen: media, mensen, familie, angsten, meningen, ons verleden etc. Het is verleidelijk om mee te varen op vele angstbeelden die ons worden voor gehouden maar waar sta jij hier werkelijk in? Afgelopen week is er zoveel gebeurd dat ik niet zo goed weet waar ik moet beginnen. Vorige week werden we eindelijk door het ziekenhuis van Groningen gebeld dat we op donderdag die kant op konden komen voor het instellen van de beademing en de plaatsing van de PEGsonde. Een telefoontje waarbij dubbele gevoelens loskwamen. Enerzijds blij dat het lange wachten tot een einde zou komen maar anderzijds veel spanning en ook wel angst voor deze nieuwe fase. Gelukkig mocht ik bij Vincent op de kamer slapen waardoor we dit proces samen aan

ALS wachten lang duurt Geduld is in kalmte accepteren dat dingen in een andere volgorde gebeuren dan je in gedachten had (David G. Allen) Ik had gehoopt inmiddels een blog te kunnen schrijven over hoe het in Groningen is gegaan met het instellen van de beademing en de plaatsing van de PEG sonde. Helaas   wachten we nog steeds op een oproep. Inmiddels zijn we 10 weken verder na het nieuws dat de longspieren van Vincent niet meer krachtig genoeg zijn om de koolstofdioxide uit zijn bloed te kunnen zuiveren. Ruim 3,5 week geleden was eindelijk de afspraak op de poli van Groningen en we hoopten dan ook dat er een einde zou komen aan het lange wachten. Op het moment dat we daar waren was er geen wachtlijst voor een opname en verwacht werd dat Vincent binnen twee weken opgeroepen zou worden. Nog voor de komst van Sinterklaas zou hij dan weer thuis zijn, een perfecte timing dachten we.. De oppas stond paraat want Vincent zou in de ochtend gebeld kunnen worden om vervolgens dezelfde midd