ALS vechten geen optie is

ALS je iedereen een emotionele inzinking gunt Een van de dingen die we vaak niet standaard leren is hoe om te gaan met onze emoties. We lopen allemaal met oude, onverwerkte emoties rond. Herinneringen die gevoelens van pijn, verdriet, boosheid, frustratie, angst of andere negatieve gevoelens opwekken wanneer we eraan terugdenken. Voor veel mensen is de primaire manier om met emoties om te gaan om ze niet te voelen maar toch ervaren we vaak nog steeds negatieve emoties als we eraan terug denken. Ook durven we niet toe te geven dat dergelijke negatieve gevoelens nog bestaan. We willen ze namelijk niet voelen en vooral verder met ons leven. Alle emoties die onverwerkt zijn belasten ons lichaam. Ze houden ons een stukje gevangen in het verleden en leggen laagjes over ons hart heen. Ze dekken af wie we echt zijn. Om dichter bij jezelf te komen is het noodzaak om te helen van wat oud is. Ook Vincent en ik hebben nooit geleerd hoe we om moeten gaan met emoties. Wanneer er zoiets hef

ALS we afhankelijk zijn Je leert jezelf kennen door je te spiegelen in de ogen van je vrienden, de reacties op jouw uiterlijk, je daden en uitspraken. Hoewel ik rationeel wel weet dat ik me moet focussen op de positieve dingen, elke dag opnieuw, kan ik niet voorkomen dat de negatieve de overhand nemen. Omdat ze eenvoudigweg veel harder aankomen. Het is alsof de onzichtbare laag, die normaal gesproken om me heen ligt en alles filtert en in perspectief zet, buiten gebruik is zodat alles even hard en genadeloos doorkomt. Ik had gehoopt een wat positiever blog te schrijven maar helaas is het allemaal erg zwaar en moeilijk. Het liefst zou ik andere woorden willen gebruiken om onze stemming te omschrijven, maar dit zal ik niet doen. Toch zal ik proberen om met wat positiefs te beginnen. Een aantal weken geleden hebben wij van een lieve vrouw die ons blog leest maar die wij niet kenden een dagje Apenheul gekregen. Deze gift hebben wij uiteraard met beide handen aangenomen en zijn